εκκλησίες,

• Αίγινα

  Η Αίγινα αποτελεί έναν από τους πιο συχνούς προορισμούς για πολυήμερες διακοπές ή απλά για Σαββατοκύριακο. Οι λόγοι είναι αρκετοί. Η μικρή απόσταση που χωρίζει τον νησί από το λιμάνι του Πειραιά, καλύπτεται με ταχύπλοα πλοία μόλις σε 35 - 40 λεπτά, ενώ τα 18 ναυτικά μίλια που χωρίζουν τα δύο λιμάνια καλύπτονται σε μία ώρα από τα οχηματαγωγά της γραμμής, κάτι που κάνει πανεύκολη και τη μεταφορά του αυτοκινήτου. Από την άλλη η Αίγινα έχει καταφέρει να διατηρήσει το χρώμα της και τα παραδοσιακά της κτίρια.

  Άλλωστε η πρώτη εικόνα που έχει ο επισκέπτης όταν το πλοίο προσεγγίζει το νησί, είναι αυτή του λιμανιού, με τον Άγιο Νικόλαο τον Θαλασσινό, τις παραδοσιακές βάρκες και τα καΐκια. Το κτήριο του "Βογιατζή" και τα άλλα νεοκλασικά δίνουν την μοναδική αίσθηση των ιδιαιτεροτήτων αυτού του νησιού. Δεξιά βρίσκεται ο λόφος της "Κολόνας" με το ναό του Απόλλωνα, ένα μοναδικό δείγμα τις πολιτιστικής ακμής του νησιού κατά την αρχαιότητα. Στον ίδιο χώρο στεγάζεται και το Αρχαιολογικό Μουσείο του Νησιού που είναι και το πρώτο της Ελλάδας, καθώς για πρώτη φορά λειτούργησε αρχαιολογικό μουσείο στο νησί, όταν η Αίγινα ήταν η πρώτη πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους. Η περιοχή βρίσκεται μόλις τρία λεπτά με τα πόδια από το κεντρικό λιμάνι και είναι ένα από τα σημεία που πρέπει να επισκεφτείτε στην Αίγινα.

  Στο κέντρο της πόλης ξεχωρίζουν ο ναός της Μητρόπολης που ήταν και η πρώτη βουλή του Ελληνικού Κράτους, σε κοντινή απόσταση το Κυβερνείο και ο Πύργος του Μαρκέλλου. Το μεγαλύτερο από τα λεγόμενα Καποδιστριακά Κτίρια είναι το "Ορφανοτροφείο" που αποτελεί άλλωστε και το πρώτο μεγάλο οικοδομικό έργο του Ελληνικού Κράτους. Σήμερα, μετά την πολυετή αναστήλωση του, έχει περατωθεί το μεγαλύτερο μέρος των εργασιών και σύντομα θα αποτελεί ένα κέντρο πολιτισμού για την Αίγινα. Δίπλα ακριβώς βρίσκεται το συγκρότημα των διαμερισμάτων μας.

  Λίγα μέτρα πιο κάτω θα δείτε το Δημοτικό Στάδιο της Αίγινας, ενώ ακριβώς μπροστά βρίσκεται ο παραλιακός δρόμος, που εκτός από όμορφους περιπάτους προσφέρει οργανωμένη πλαζ, αλλά και πολλά ήρεμα περιγιάλια για να απολαύσετε το μπάνιο σας. Του καλοκαιρινού μήνες η συγκεκριμένη περιοχή είναι τόπος έντονης νυχτερινής διασκέδασης καθώς εκεί λειτουργούν μερικά από τα πιο γνωστά club και cafe του νησιού.

  Στην Αίγινα η περίπατοι και οι βόλτες δεν έχουν τέλος! Ασφαλώς και θα πρέπει να επισκεφθείτε το Ναό της Αφαίας στην Αγία Μαρίνα, το γραφικό ψαροχώρι της Πέρδικας, τις καταπληκτικές παραλίες του Μαραθώνα, τον Ναό του Αγίου Νεκταρίου και πραγματικά πολλά, πάρα πολλά σημεία που θα διατηρήσουν το ενδιαφέρον σας κατά την παραμονή σας στην Αίγινα αμείωτο!

• Εκκλησίες

  Η ζωή των κατοίκων της Αίγινας στο πέρασμα του χρόνου ήταν βαθιά συνδεδεμένη με την πίστη και τη θρησκευτικότητα. Από τη ζωή στα χωράφια για τους γεωργούς, μέχρι τους θαλασσινούς και τη σκληρή ζωή κάτω από τον καυτό ήλιο και την αλμύρα της θάλασσας, η πίστη ήταν ένα κοινό σημείο που καθόριζε αυτή την καθημερινότητα. Οι εκκλησίες και οι μονές της Αίγινας έχουν όμως και έναν ξεχωριστό, διαφορετικό χαρακτήρα, καθώς αρκετές από αυτές έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία του νησιού αλλά και της χώρας μας.

  
  Η Μητρόπολη της Αίγινας για παράδειγμα, θα την ακούσετε να την λένε και "Μεγάλη Εκκλησιά", ήταν το πρώτο βουλευτήριο του νέου ελληνικού κράτους. Οι Ταξιάρχες στην Παχιά Ράχη αποτέλεσαν το εφαλτήριο για τη συμμετοχή της Αίγινας στην επανάσταση του 1821. Και βέβαια τι να πει κανείς για τον "νησιωτικό Μυστρά" την Παλιά Χώρα. Η παράδοση θέλει οι εκκλησίες να είναι 365, όσες δηλαδή και οι μέρες του χρόνου.

• Μονή Αγίας Αικατερίνης

   Η Ιερά Μονής της Αγίας Αικατερίνης στην Αίγινα, βρίσκεται στην δεξιά πλευρά του δρόμου που ανεβαίνει προς την Μονή της Αγίας Τριάδος, του Αγίου Νεκταρίου. Η παράδοση λέει ότι εκεί υπήρχε ένα εκκλησάκι της Αγίας Αικατερίνης και θαυματουργικά βρέθηκε η εικόνα της. Λέγεται ότι αυτό το εκκλησάκι το είχε ένας πολύ βλάσφημος και ότι το 1908 το αγόρασαν δύο καλόγριες.

  Σύμφωνα με την παράδοση όταν αγοράστηκε εκείνο το κτήμα δεν υπήρχε καθόλου νερό. Έσκαψαν λοιπόν 30 μέτρα, αλλά νερό δεν μπορούσαν να βρουν. Τότε, ένας αγιορείτης μοναχός έκανε παράκληση με της καλόγριες και κατέβασε την εικόνα μέσα στο πηγάδι και λιβάνισε μέσα στο ξεροπήγαδο.

  Το βράδυ κατά την διάρκεια της προσευχής, ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος και παράξενος κρότος και το μικρό μοναστηράκι σείστηκε από τα θεμέλια του. "Θύμωσε, είπαν, η Αγία γιατί την αφήσαμε μέσα στα χώματα και μας καταστρέφει". Μα το πρωί σαν κατέβηκε ο μοναχός για να βγάλει την εικόνα, βλέπει στα τοιχώματα του πηγαδιού χαραγμένο έναν Σταυρό. Είδε τότε πως ο σταυρός ήταν βρεγμένος στο κάτω μέρος. Έβγαλε τότε την εικόνα από το πηγάδι και ειδοποίησε τις καλόγριες για το χαρμόσυνο γεγονός. Το πηγάδι έβγαζε νερό! Από το 1924 το νερό του πηγαδιού υπάρχει μέχρι σήμερα και καλύπτει επαρκώς τις ανάγκες του Μοναστηριού της Αγίας Αικατερίνης.

  Λέγεται πως η Αγία Αικατερίνη έχει κάνει πολλά θαύματα στο μοναστήρι και τα οποία είναι καταγεγραμμένα σε ειδικό βιβλίο.

• Το εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης στην Παναγιά την Χρυσολεόντισσα. Καθώς ο καιρός έχει βελτιωθεί αισθητά σήμερα και ο ήλιος φωτίζει ανοιξιάτικα την Αίγινα, είναι ευκαιρία για μία επίσκεψη σε ένα από τα προσκυνήματα που βρίσκονται στα υψώματα γύρω από το μοναστήρι της Χρυσολεόντισσας. Ένα από αυτά είναι το πέτρινο εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης. Το κτίσμα, αλλά και η θέα από το σημείο που βρίσκεται πραγματικά εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη.
• Φανερωμένη

  Σήμερα, εννέα μέρες μετά την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, μία άλλα γιορτή λαμβάνει μέρος στην Αίγινα, αυτή τη φορά στο μετόχι της Χρυσολεόντισσας, την Παναγία τη Φανερωμένη. Πρόκειται για τα εννιάμερα της Παναγίας. Χθες Σάββατο τελέστηκε ο πανηγυρικός εσπερινός, με πολύ μεγάλη προσέλευση πιστών. Η Παναγία η Φανερωμένη είναι ένα από τα πιο ξεχωριστά προσκυνήματα στην Αίγινα, καθώς βρίσκεται μέσα σε μία κατακόμβη, ενώ η παράδοση γύρω από αυτή την εκκλησία και την εικόνα της Παναγίας είναι πλούσια σε εκδοχές.

  Σύμφωνα με αυτή την παράδοση η εικόνα της Παναγίας βρέθηκε στο σημείο που υπάρχει σήμερα η υπόγεια εκκλησία, όταν ένας γεωργός οργώνοντας με το αλέτρι του, είδε ότι στο συγκεκριμένο τόπο έβγαινε φως. Όταν πλησίασε είδε την εικόνα. Άλλη εκδοχή θέλει ένα άλογο να παραπάτησε και να έπεσε σε έναν λάκκο που επικοινωνούσε με μία σπηλιά, μέσα στην οποία βρίσκονταν η εικόνα. Ωστόσο υπάρχει και μία τρίτη εκδοχή, σύμφωνα με την οποία ένας μοναχός είδε σε ενύπνιο του την Παναγία, που του υπέδειξε το μέρος στο οποίο βρισκόταν η εικόνα. Από εκεί προκύπτει και το όνομα της εκκλησίας: "Φανερωμένη".
  
  Λίγα χρόνια αργότερα, μετά την ανακάλυψη της εικόνας ξεκίνησε το κτίσιμο της μεγάλης εκκλησίας, που φαίνεται από το δρόμο. Το κτίσιμο αυτής της εκκλησίας δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, γιατί κάθε βράδυ έπεφτε ο τρούλος της, καθώς η εικόνα σύμφωνα με την παράδοση ήθελε να παραμείνει στο παρεκκλήσιο της κατακόμβης. Τέλος, κατά μία άλλη εκδοχή η εκκλησία λέγεται Φανερωμένη, επειδή η Παναγία φανερωνόταν σε μια γερόντισσα της περιοχής και την ειδοποιούσε κάθε φορά που το καντήλι της εικόνας έσβηνε.

• Χρυσολεόντισσα

   Ανάμεσα σε πέντε βουνά στην αγκαλιά της γης της κατάφυτης από σκίνα και κέδρους, βρίσκεται ένα επίγειος παράδεισος: το μοναστήρι της Παναγίας της Χρυσολεόντισσας. Ένα μοναστήρι με έντονο φρουριακό χαρακτήρα που χτίστηκε στις αρχές του 17ου αιώνα από τους μοναχούς, Αρσένιο και Μακάριο με χρήματα που διέθεσαν οι ίδιοι, αλλά και με την συνδρομή των πιστών. Είναι πιθανών η θεμελίωση του μοναστηριού να έγινε πολύ νωρίτερα το 1403, αλλά το οικοδόμημα να καταστράφηκε από πυρκαγιά. Δυστυχώς το μοναστήρι καταστρέφεται εκ νέου από πυρκαγιά στις αρχές του 18ου αιώνα. Το 1808, ο μοναχός Παρθένιος ξαναχτίζει τη μονή και είναι αυτή που σώζεται μέχρι σήμερα.

  Σε αυτό οι μοναχοί μετέφεραν την εικόνα της Παναγίας από το μοναστήρι του Αγίου Λεοντίου που είχαν κάψει οι πειρατές τρεις φορές. Κατά την παράδοση μάλιστα λέγεται, ότι στα μισά της διαδρομής οι καλόγεροι έκαναν μια μικρή στάση για να ξεκουραστούν. Ακούμπησαν την εικόνα σε έναν βράχο και εκεί έμεινε ένα σημάδι από την εικόνα της Παναγίας. Άλλο σημείο της παράδοσης αναφέρει ότι η Παναγία ανέβηκε στο βουνό, στάθηκε στο σημείο για να ξεκουραστεί και ακούμπησε το χέρι της στο βράχο. Το σημάδι από το χέρι της Παναγίας έμεινε εκεί, για να θυμίζει σε όλους ότι ανέβηκε το μονοπάτι που οδηγούσε στο μοναστήρι. Βέβαια στις μέρες μας δεν υπάρχει πια το μονοπάτι, αλλά δρόμος που φτάνει μέχρι την πόρτα της μονής. Ο βράχος με το σημάδι όμως υπάρχει ακόμα και δίπλα του ένα καντήλι να καίει μέρα νύχτα. Βρίσκεται στα μισά της διαδρομής και εδώ στην Αίγινα το λέμε "το Χέρι της Παναγίας".

  Το μοναστήρι είναι τετράγωνο, εξωτερικά κλειστό με πυργίσκους και πολεμίστρες στους τοίχους και μικρά παράθυρα τοποθετημένα ψηλά. Έχει επίσης μια εσωτερική τετράγωνη αυλή στη μέση της οποίας βρίσκεται η εκκλησία, η οποία είναι βυζαντινού ρυθμού, τρίκλιτη, με τρεις εισόδους στον πρόναο. Στον επάνω όροφο του κτηρίου βρίσκονται τα κελιά. Ο φρουριακός χαρακτήρας του οικοδομήματος δεν είναι καθόλου τυχαίος και είναι αποτέλεσμα του φόβου και της ανάγκης για προστασία από τις επιδρομές των πειρατών στην Αίγινα.

  Θα ακούσετε να το λένε και "Αντρικό". Ίσως γιατί έως μέχρι το 1935 λειτουργούσε ως ανδρικό μοναστήρι. Σήμερα είναι γυναικείο.

  Όλοι όσοι έχουμε μεγαλώσει στο νησί έχουμε πολύ δυνατά χαραγμένες μνήμες από αυτό το μοναστήρι και ειδικά από την διαδρομή που κάναμε μέσα από ένα δύσβατο σε αρκετά σημεία μονοπάτι (πριν φτιαχτεί ο δρόμος) αλλά και από την διαμονή μας, το βράδυ της παραμονής μέσα ή έξω από αυτό. Ξεκινάγαμε νωρίς το απόγευμα, μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού, με τις οικογένειες μας με σκοπό σιγά - σιγά να ανεβούμε το βουνό και να φτάσουμε στο μοναστήρι για τον εσπερινό. Εμείς σαν παιδιά τότε, το βλέπαμε σαν μια ευχάριστη περιπέτεια όλο αυτό, ακουμπούσαμε το χέρι μας στον βράχο "στο Χέρι της Παναγίας" καθώς όλοι έκαναν μια στάση εκεί για να ξεκουραστούν. Το βράδυ οι γυναίκες και τα μικρά παιδιά (εάν υπήρχε χώρος) μπορούσαν να φιλοξενηθούν μέσα σε κελιά που διέθεταν για αυτό το λόγο, ενώ οι άντρες έμεναν έξω από την μονή σε αυτοσχέδιες σκηνές της μιας βραδιάς. Οι καλόγριες πρόσφεραν στα μικρά παιδιά "ζεστό κακάο" αφού όλοι νήστευαν για να κοινωνήσουνε την επομένη.

  Σήμερα η μονή της Παναγίας της Χρυσολεόντισσας και το απίστευτης ομορφιάς τοπίο τριγύρω, κρατούν ανεξίτηλη την αυθεντικότητα τους και την αξία τους. Η μόνη διαφορά είναι ότι υπάρχει δρόμος έως το μοναστήρι. Για να πάτε θα στρίψετε δεξιά όπως ανεβαίνετε προς την εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου. Θα βρείτε τον δρόμο εύκολα γιατί είναι ακριβώς απέναντι από την καινούργια εκκλησία. Υπολογίστε ότι θα χρειαστείτε, αν πάτε με αυτοκίνητο, δέκα με δεκαπέντε λεπτά από το λιμάνι της Αίγινας έως την καινούργια εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου και άλλα τόσα για να φτάσετε στο μοναστήρι της Χρυσολεόντισσας.

  Το τηλέφωνο της μονής είναι 22970 62100