Μητρόπολη

• Εκκλησίες

  Η ζωή των κατοίκων της Αίγινας στο πέρασμα του χρόνου ήταν βαθιά συνδεδεμένη με την πίστη και τη θρησκευτικότητα. Από τη ζωή στα χωράφια για τους γεωργούς, μέχρι τους θαλασσινούς και τη σκληρή ζωή κάτω από τον καυτό ήλιο και την αλμύρα της θάλασσας, η πίστη ήταν ένα κοινό σημείο που καθόριζε αυτή την καθημερινότητα. Οι εκκλησίες και οι μονές της Αίγινας έχουν όμως και έναν ξεχωριστό, διαφορετικό χαρακτήρα, καθώς αρκετές από αυτές έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία του νησιού αλλά και της χώρας μας.

  
  Η Μητρόπολη της Αίγινας για παράδειγμα, θα την ακούσετε να την λένε και "Μεγάλη Εκκλησιά", ήταν το πρώτο βουλευτήριο του νέου ελληνικού κράτους. Οι Ταξιάρχες στην Παχιά Ράχη αποτέλεσαν το εφαλτήριο για τη συμμετοχή της Αίγινας στην επανάσταση του 1821. Και βέβαια τι να πει κανείς για τον "νησιωτικό Μυστρά" την Παλιά Χώρα. Η παράδοση θέλει οι εκκλησίες να είναι 365, όσες δηλαδή και οι μέρες του χρόνου.

• Ο Μητροπολιτικός ναός της Αίγινας

  Ο Μητροπολιτικός Ναός της Αίγινας, η "Μεγάλη Εκκλησία" είναι ένα οικοδόμημα που κατέχει κομβικό ρόλο στις εξελίξεις του Ελληνικού Κράτους. Κι αυτό γιατί στον Ναό της Μητροπόλεως στην Αίγινα, πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες συνεδριάσεις της Βουλής του ελεύθερου, νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους. Λειτούργησε το πρώτο σχολείο, αποτέλεσε στέγη της Κοινότητας και κέντρο πανηγυρισμού των Εορτών. Τα σημαντικότερα γεγονότα κατά την άφιξη και την διακυβέρνηση του Ιωάννη Καποδίστρια έλαβαν χώρα σε αυτόν τον Ναό.

  Η Μητρόπολη, ο Καθεδρικός ναός της Αίγινας χτίστηκε το 1806 με χρήματα που συγκέντρωσαν οι ίδιοι οι κάτοικοι του νησιού. Είναι ρυθμού βασιλικής, με τρία κλίτη, εκ των οποίων το πλάτος του μεσαίου είναι μεγαλύτερο. Από το εξωτερικό μέρος του Ναού, και παρατηρώντας τον προαύλιο χώρο, διαπιστώνουμε γρήγορα την κορυφαία ιστορική αξία του χώρου, καθώς στην δεξιά πλευρά βρίσκεται το Εϋνάρδειο, ένα από τα γνωστότερα καποδιστριακά κτίρια. Η πρώτη εικόνα που εντυπωσιάζει τον επισκέπτη, είναι οι τέσσερις μεγάλες κολόνες από λαξευμένο τραχίτη που στηρίζουν τον πρόναο. Οι επεξεργασία της σκληρής μαυρόπετρας, είτε σαν δομικό υλικό, είτε για την κατασκευή αντικειμένων καθημερινής χρήσης, ήταν πολύ αναπτυγμένη στην Αίγινα. Είναι πιθανό αυτοί οι πέτρινοι όγκοι να προέρχονται από την περιοχή "Κακοπέρατο" κοντά στην Παχιά Ράχη που άκμασε η κατεργασία της μαυρόπετρας. Παρατηρώντας του θόλους που σχηματίζονται στον πρόναο, με έκπληξη παρατηρούμε ένα ανάγλυφο αστέρι με δεκαέξι ακτίνες, όμοιο με αυτό της Μακεδονικής Δυναστείας.

  Μέσα στο Ναό ακόμη δεσπόζει στην πιο τιμητική θέση, απέναντι από τον επισκοπικό θρόνο, το στασίδι του Ιωάννη Καποδίστρια, μετά την δολοφονία του οποίου στο Ναύπλιο έκλεισε με ένα μικρό κιγκλίδωμα. Το τέμπλο του ναού είναι κατασκευασμένο από μάρμαρο και στο Ιερό υπάρχουν τρεις Άγιες Τράπεζες αφού ο ναός είναι τρισυπόστατος: Κοίμηση της Θεοτόκου (15 Αυγούστου) Άγιος Διονύσιος ( 17 Δεκεμβρίου) Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος.

  Στο χώρο που σχηματίζεται πάνω από τον πρόναο, στεγάζεται ο γυναικωνίτης του Ναού ο οποίος έχει και αυτός τεράστια ιστορική αξία, αφού χρησίμευε κατά κάποιον τρόπο σαν εξώστης στις συνεδριάσεις της Βουλής των Ελλήνων και όποιος ήθελε να τις παρακολουθήσει καθόταν εκεί. Επίσης στο γυναικωνίτη στεγάστηκε για ένα χρονικό διάστημα η Αλληλοδιδακτική Σχολή.

  Στο ερώτημα πως είναι δυνατόν μια Βουλή να στεγάζεται μέσα σε έναν ναό, οι απαντήσεις είναι αυτές: Πριν την άφιξη του Ιωάννη Καποδίστρια στην Αίγινα, οι κάτοικοι του νησιού είχαν εγκαταλείψει λόγω του φόβου των πειρατών την περιοχή γύρω από το λιμάνι και είχαν εγκατασταθεί στην Παληαχώρα. Όσα κτίρια υπήρχαν καταστράφηκαν με το χρόνο, ενώ δεν κατασκευάζονταν νέα. Το αποτέλεσμα ήταν να μην υπάρχουν διαθέσιμοι χώροι ή οικοδομήματα που θα μπορούσαν να μετασκευαστούν για να στεγάσουν τα κυβερνητικά κτίρια. Επίσης στις πρώτες στιγμές της γέννησης του Ελληνικού Κράτους, οι έννοιες "Ελληνικό" και "Χριστιανικό" δεν είχαν στεγανά και οι δύο εξουσίες ενίσχυαν η μία την άλλη, με αποτέλεσμα την αρμονική συμβίωση.

  Επιβλητικό είναι το καμπαναριό του Ναού, το οποίο κτίστηκε κατά την εποχή του Καποδίστρια. Επισκευάστηκε όμως αρκετές φορές αργότερα. Η καμπάνα με τον βαρύ, ιδιαίτερο ήχο είναι δωρεά του Καποδίστρια και την έφερε από την Ρωσία. Στην νότια πλευρά του καμπαναριού υπάρχει ηλιακό ρολόι. Μια κατασκευή για την οποία έχει γίνει ειδική μελέτη. Τέλος στην κορυφή του καμπαναριού υπάρχει περιστρεφόμενο ανεμολόγιο με χρονολογία 1857.