Μια ηλιόλουστη ημέρα αποτελεί την καλύτερη ευκαιρία για την επίσκεψη ενός μνημειακού κτίσματος, μιας εκκλησίας ανάμεσα στις τόσες πανέμορφες της Παλιαχώρας, του Αγίου Γεωργίου του Καθολικού. Πρόκειται για μία καλά διατηρημένη εκκλησία στην οποία ο επισκέπτης μπορεί να έχει πολύ εύκολη πρόσβαση, ακολουθώντας το πλινθόκτιστο μονοπάτι που ξεκινά λίγα μέτρα πίσω από την εκκλησία του Σταυρού, η οποία βρίσκεται ακριβώς πάνω στο δρόμο και που μπορεί να χρησιμοποιηθεί εύκολα ως σημείο αναφοράς. Ο επισκέπτης θα πρέπει να ακολουθήσει το πλινθόκτιστο μονοπάτι που βρίσκεται αριστερά και να περάσει την πύλη πίσω στο χρόνο που ορίζει η ιστορία και η βαθιά θρησκευτικότητα του τόπου.
Η "εκκλησία του Γιαννούλη" βρίσκεται λίγο πιο χαμηλά από τον Άγιο Γεώργιο τον Καθολικό, ενώ μερικά μέτρα πιο πάνω ο επισκέπτης θα εκπλαγεί από τη πλατεία, το "φόρο" ή πλάστρα όπως λεγόταν. Αυτό που διεγείρει τη φαντασία του επισκέπτη είναι ο καταπληκτικός τρόπος με τον οποίο έχει φτιαχτεί αυτή η πλατεία. Μοιάζει ότι μπορεί να φιλοξενήσει κόσμο όλες τις ώρες της ημέρας, ενώ επίσης δεν είναι ορατή από άλλα σημεία, εκτός φυσικά από τα ψηλότερα. "Άντε να πάμε στο χορό, στην πλάστρα κι όξω στο Σαυρό", αναφέρει η παράδοση. Εκεί γινόταν το Πάσχα ο λεγόμενος μικρός χορός, ενώ ο μεγάλος στην πλατεία του Σταυρού.
TEMPORE SYNDICATYS CLARISSIMI DOMINI ANTONII BARBARO DIGNISSIMI CONSILIARII NAYPLII ROMANIE DIE PRIMA APRILIS MDXXXIII, γράφει η πλάκα πάνω από την είσοδο του ναού: Στις μέρες του εξοχώτατου αυθέντου Αντωνίου Βαρβάρου, τιμιώτατου συμβούλου του Ναυπλίου. 1η Απριλίου 1533. Η ιστορία αναφέρει ότι ύστερα από την καταστροφή της εκκλησίας από τον Βαρβαρόσσα, η εκκλησία έγινε ορθόδοξη και ονομάστηκε "Παναγία η Φορίτισσα". Στο εσωτερικό της διατηρούνται λείψανα των αγιογραφιών του Αγίου Δημητρίου και του Αγίου Γεωργίου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει τόσο η θέση του ιερού, όσο και ο τρόπος κατασκευής του τέμπλου του.