Η Πασπάρα.

Η "Πασπάρα" είναι μια μικρή σε έκταση περιοχή η οποία βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του νησιού, στον παραλιακό δρόμο προς Σουβάλα. Για την ακρίβεια βρίσκεται στη θέση Λεόντι και αποτελεί την ονομασία ενός λόφου που υπάρχει εκεί, το έδαφος του οποίου αποτελείτε από "πασπάρα", ένα είδος λεπτού πορώδους πετρώματος, υποκίτρινου χρώματος, που σαν υλικό ύστερα από επεξεργασία, χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα στην αγγειοπλαστική από τους λαϊκούς τεχνίτες του νησιού για τα πανέμορφα Αιγινήτικα κανάτια. Χρησιμοποιήθηκε επίσης σαν δομικό υλικό.

Στην περιοχή λειτούργησε από το 1931 έως και το 1951 εργοτάξιο εξόρυξης της πασπάρας ως υλικού για την κατασκευή τσιμέντου. Το εργοτάξιο ήταν επιχείρηση των εταιριών ΑΓΕΤ-Ηρακλής και Τιτάν οι οποίες είχαν αγοράσει το λόφο. Το μαλακό υλικό δεν χρειαζόταν ειδικά σκαπτικά μηχανήματα για την εξόρυξη του και οι Αιγινήτες εργάτες της εποχής χρησιμοποιούσαν κασμάδες για αυτό το σκοπό. Σε μια εποχή δύσκολη για την Αίγινα τα μεροκάματα από την εξόρυξη της πασπάρας προσέφεραν μια κάποια ανακούφιση στους κατοίκους του νησιού, παρά τη σκληρή δουλειά κάτω από αντίξοα συχνά συνθήκες.
Σήμερα στην περιοχή της "Πασπάρας" δίπλα στον μισοφαγωμένο από την εκμετάλλευση λόφο, λειτουργούν επιχειρήσεις οικοδομικών υλικών, ενώ ακριβώς μπροστά υπάρχει λιμάνι που δένουν τα πλοία όταν μεταφέρουν αμμοχάλικο και άλλα υλικά. Εκεί βρίσκεται και ταμιευτήρας νερού που κατασκευάστηκε πρόσφατα. Δεξιότερα υπάρχει ο παλιός σταθμός της ΔΕΗ και ακριβώς μπροστά ένα ακόμη μικρό λιμάνι που χρησιμοποιείτε από ψαρόβαρκες.

Η πασπάρα και το πουρί, έπαιξαν μεγάλο και διαρκή ρόλο στην αρχιτεκτονική, την γλυπτική και την αγγειοπλαστική ιστορία της Αίγινας.